عمق میدان یا Depth of Field (DoF) در عکاسی به ناحیهای از تصویر گفته میشود که در آن سوژهها بهطور قابل قبولی واضح و شارپ دیده میشوند. این مفهوم یکی از ابزارهای مهم برای هدایت نگاه بیننده و خلق حس بصری خاص در عکس است. تعریف ساده: عمق میدان فاصلهای است بین نزدیکترین و دورترین نقاطی که در تصویر واضح دیده میشوند.
📸 انواع عمق میدان:
| کاربرد | ویژگیها | نوع |
| پرتره، ماکرو، عکاسی هنری | فقط سوژه اصلی واضح است، بقیه محو | کم (Shallow DoF) |
| منظره، معماری، مستند | همه چیز از پیشزمینه تا پسزمینه واضح است | زیاد (Deep DoF) |
🔧 عوامل مؤثر بر عمق میدان:
- دیافراگم (Aperture):
دیافراگم باز (مثل f/2.8) → عمق میدان کم؛
دیافراگم بسته (مثل f/16) → عمق میدان زیاد
- فاصله تا سوژه: هرچه به سوژه نزدیکتر باشید، عمق میدان کمتر میشود
- فاصله کانونی لنز: لنزهای تلهفوتو (مثل 85mm) → عمق میدان کمتر؛
لنزهای واید (مثل 24mm) → عمق میدان بیشتر
- اندازه سنسور دوربین: سنسور بزرگتر → کنترل بهتر بر عمق میدان
✨ چرا مهم است؟
- باعث تمرکز بصری روی سوژه میشود
- به عکس حس سهبعدی و داستانپردازی میدهد
- در ترکیببندی، نقش مهمی در تعادل و هدایت نگاه دارد
این چند نمونه از عکسهایی هستند که عمق میدان رو بهزیبایی نمایش میدهند. از نوع کم تا زیاد. تصویرها در کارت زیر نمایش داده میشود:
- 📷 عمق میدان کم: سوژه (مثلاً یک گل یا چهره) کاملاً واضحه، ولی پسزمینه محو شده—تمرکز کامل روی سوژه.
- 🌄 عمق میدان زیاد: از پیشزمینه تا دورترین نقطه (مثل کوهها یا ساختمانها) همه چیز شارپ و واضحه—مناسب برای عکسهای منظره یا معماری.
دیدگاه خود را بنویسید